سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم اعلام حریق متعارف CONVENTIONAL مجموعهای از فلاشر، آژیر، شستی اعلام حریق، دتکتور حرارتی و دتکتور دود است که میتواند منطقهای (زون) که دچار آتشسوزی شده است را تشخیص داد. بر حسب زون سیستم اعلام حریق متعارف از یک زون تا ۴۸ زون است و شما میتوانید با توجه به بزرگی ساختمان و مجموعه اندازه آن را انتخاب کنید. در این مقاله از مجموعه کفسیران به بررسی نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف پرداختهایم.
نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف CONVENTIONAL
جریان عبوری از مدار در سیستم اعلام حریق متعارف اتوماتیک بسیار مهم است. در حالت عادی جریان کمی از دکتورها عبور میکند؛ ولی زمانی که در زون ( منطقهای) آتشسوزی بروز کند جریان عبوری از مدار افزایش پیدا میکند. چهار حالت زیر ممکن است در سیستم اعلام حریق متعارف (کانونشنال) رخ دهد:
- حالت عادی: جریان عبور از مدار کم و میزان آن نرمال است و چراغ سبز در این حالت روشن است.
- حالت دوم: در این حالت چراغ زرد روشن است و هنگامی که سیمها دچار پارگی و آسیب شوند این چراغ روشن میشود و نشان میدهد که در سیستم اشکال وجود دارد.
- حالت سوم: هنگامی که حریق رخ دهد، چراغ قرمز روشن میشود.
- حالت چهارم: هنگامی است که سیستم دچار اتصال کوتاه شده باشد. زمانی که دو سیم به هم برخورد کنند، اتصال کوتاه رخ میدهد و باعث روشن شدن چراغ زرد میشود.
اجزا و کاربردهای سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال
از اجزای سیستم اعلام حریق متعارف میتوان به گزینههای زیر اشاره کرد:
- شستی
- فلاشر
- آژیر
- انواع دتکتور گازی، حرارتی، شعلهای و دودی
- پنل اعلام حریق
پنل تکرارکننده یکی از اجزایی است که بهتر است در این نوع سیستم اعلام حریق استفاده شود. بسته به اندازه محیط و تعداد زونها تعداد اجزای سیستم اعلام حریق متعارف متفاوت است. سالها است که سیستم اعلام حریق کانونشنال در دنیا استفاده میشود و از نظر تکنولوژی کیفیت خوبی داشته است. این نوع سیستم اعلام حریق به دلیل نوع سیمکشی و نوع ساختاری که دارد در محیطهای زیر استفاده میشود:
- در محیطهای کوچک و کم رفتوآمد
- در محیط با جمعیت کم
- در محیطهای غیرصنعتی
- در محیطهایی با کاربری غیر از بیمارستانها، هتلهای بزرگ و فروشگاههای زنجیرهای بزرگ
سیستم اعلام حریق کانونشنال، نوعی سیستم ایمنی فشار ضعیف است. اگر برای خرید سیستم اعلام حریق بودجه شما کم باشد این نوع سیستم انتخاب مناسبی است.
طراحی سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال
زونبندی محیط یا ساختمان مهمترین موضوع برای طراحی سیستم اعلام حریق متعارف است. برای زونبندی مهمترین نکات شامل گزینههای زیر میشوند:
- هر خانه ویلایی به طور جداگانه باید برای آن یک زون در نظر گرفته باشد.
- در ساختمانهای چند طبقه یک زون برای هر طبقه باید اختصاص داده شود.
- یک زون برای پلکان اضطراری باید وجود داشته باشد.
- برای موتورخانه یک زون باید اختصاص داده شود.
- یک زون برای اتاقک آسانسور باید در نظر گرفته شود.
- بیشتر از ۳۰۰۰ متر طول زون نباید، باشد.
- مساحت زون بیشتر از ۲۰۰۰ متر مربع نباشد.
- طول زون بیشتر از ۳۰۰۰ متر نباید باشد.
- بهتر است بین ۲۰ تا ۲۴ عدد تعداد اجزا یک زون باشد.
در این جا به این نکته توجه کنید که هر زون شامل دتکتور یا شستی یا هر دوی آنها است و هر زون از منطقه خاص خود محافظت میکند.
مجموعه ما (کفسیران) تولیدکننده انواع تجهیزات آتشنشانی و اطفای حریق است. یکی از تجهیزات تولیدکننده شرکت ما سیستم فوم هوای فشرده CAFS است. برای خاموش کردن انواع حریق آتش نشانان مدرن از این روش در راستای افزایش بهره وری آب استفاده میکنند.
سیمکشی مدار و نقشه سیستم اعلام حریق متعارف CONVENTIONAL
برای این که سیستم اعلام حریق متعارف به خوبی کار کند باید از سیمی مناسب وباکیفیتی استفاده شود. در این سیستم از دو نوع سیم استفاده میشود. قبل از آشکار شدن حریق یک دسته از سیمها فعال میشوند و دسته دیگری سیمها بعد از این که حریق آشکار شد، فعال میشوند. قبل از آشکار شدن حریق از شستیها و دتکتور استفاده میشود و باید در آنها از سیم ۱.۵ میلیمتر pvc استفاده شود.
در مکانهایی که ممکن است به سیم آسیب مکانیکی وارد شود باید از غلاف مکانیکی استفاده شود. بعد از آشکار شدن حریق از آژیر و منبع تغذیه استفاده میشود و از همان کابلی که برای دتکتور و شستیها استفاده شده است، میتوان برای این دو هم استفاده کرد؛ ولی باید حفاظ مکانیکی فولادی داشته باشد. نحوه سیمکشی در این نوع سیستم به دو صورت زیر است:
- به صورت ستارهای
- به صورت انشعابی
سیمکشی به این صورت است که در وسط مدار پنل مرکزی قرار میگیرد و با دو سیم اتصالات انجام میشود. یکی از سیمها برای آژیرهای اعلام حریق و یکی دیگر از سیمها برای شستی و دتکتور است. در واقع روی مدار سیم همهی این تجهیزات نصب نمیشوند.
مراحل سیمکشی سیستم اعلام حریق متعارف
مراحل سیمکشی سیستم اعلام حریق متعارف شامل گزینههای زیر میشوند:
- مشخص کردن تمام تجهیزات و جانمایی آنها بر روی نقشه
- انجام کابلکشی
- نصب پنل و المانها
- اتصال سیم زمین به بدنه فلزی پنل
- تست کنترل پنل و دیگر تجهیزات
- توسط دستگاه اهممتر مدار سیمکشی چک شود.
- اطمینان یافتن از محکم بودن اتصالات سیستم اعلام حریق
- مطمئن شدن از سالم بودن عایق روی سیمها
- بستن درب پنل، گذاشتن باتریها و متصل کردن سیستم به برق
تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف با آدرسپذیر
عمدهترین تفاوتی که بین این دو سیستم وجود دارد، شامل دو گزینه زیر میشود:
- میزان دقت در انتخاب محل وقوع حریق
- نحوه سیمکشی
سیستم اعلام حریق آدرسپذیر هر جز آن یک کد دارد که به طور دقیق مشخص میکند که آتشسوزی در کجا روی داده است. در سیمکشی سیستم اعلام حریق متعارف از دو سیم و در سیمکشی سیستم اعلام حریق آدرسپذیر از یک سیم استفاده میشود. از مزیتهای سیستم اعلام حریق متعارف بدون در نظر گرفتن سیستم اعلام حریق آدرسدهی به گزینههای زیر میتوان اشاره کرد:
- این نوع سیستم اعلام به شما کمک میکند تا متوجه وقوع حریق در محیط شوید تا آسیب کمتری به مال و جان افراد وارد شود.
- به دلیل قیمت پایینی که دارد برای پروژههای کوچک به صرفه است و کاربرد خوبی دارد.
- هزینه پایینتری نسبت به سیستم اعلام حریق آدرسپذیر دارد.
- الگوریتم طراحی این نوع سیستم اعلام حریق در بیشتر برندها یکسان است و در صورتی که تجهیزی در سیستم خراب شود و در بازار تجهیز موردنظر پیدا نشود، میتوانید از برند دیگر این نوع سیستم استفاده کنید.
سخن پایانی
سیستم اعلام حریق متعارف CONVENTIONAL از تجهیزاتی مانند فلاشر، آژیر، شستی اعلام حریق، دتکتور حرارتی و دتکتور دود تشکیل شده است و میتواند منطقهای (زون) که آتشسوزی در آن روی داده است را تشخیص دهد و بر حسب زون این سیستم از یک زون تا ۴۸ زون است. برای محیطهای کوچک و پروژههای غیرصنعتی از این سیستم حریق استفاده میشود. شما میتوانید انواع تجهیزات آتشنشانی، سیستمهای اعلام حریق، سیستمهای اطفاء حریق و سیستم فوم هوای فشرده CAFS را از مجموعه ما (کفسیران) خرید کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!